LA STRADA – Pozorište na Terazijama
Muzička melodrama u režiji Slavenko Saletović
ULOGE:
Đelsomina Dubravka Kovjanić
Campano Dragan Vujić Vujke
Mato Vuk Saletović
Đelsominina majka Dragica Ristanović
Gazdarica Ana Simić
Časna sestra Ana Radivojević Zdravković
Devojka, jahačica, mlada Ana Simić ml.
Kolombajone Milan Milosavljević
Klovn, mladoženja, prolaznik Goran Bukilić
Jaki, svat, prolaznik Aleksandar Dunić
Fakir, svat, prolaznik Dušan Kaličanin
Pevačica Jasminka Nikolić
Muzičari: Milan Kitanović, Đorđe Lemajić,
Đorđe Mitrović, Aleksa Rajković
“Ako neko pod Hrišćanstvom podrazumeva ljubav prema drugom biću, onda se svi moji filmovi bave tom temom. Ja pokazujem svet bez ljubavi naseljen ljudima koji iskorišćavaju druge. Ali, među njima je uvek jedna osoba koja želi da pruži ljubav i da za nju živi…”
F. Felini
Film „La strada“, po mnogima najbolje ostvarenje Federika Felinija, snimljen je 1954. godine i predstavlja osnov za sve njegove kasnije radove (La Dolce Vita, 8 ½ , Le Notti de Cabiria…). „La strada“ je premijerno izvedena na Venecijanskom festivalu gde je osvojila nagradu Srebrni lav, dok je publika u Americi imala priliku da vidi ovaj film tek dve godine kasnije (1956.).
Film „La strada“ osvojio je preko pedeset međunarodnih nagrada, uključujući i nagradu Oskar (1956.) za Najbolji strani film, kada je i prvi put ustanovljena nagrada u ovoj kategoriji.
Felini je napisao „La stradu“ za svoju suprugu Đulijetu Masinu koja je tumačila ulogu Đelsomine, krhke, nežne mlade žene. Uloga Campana bila je poverena Entoni Kvinu, dok je Mata igrao Ričard Bejshart.
Mjuzikl baziran na ovom filmu premijerno je izveden na Brodveju u decembru 1969. godine i to je bilo njegovo jedino izvođenje.
Federika Felinija smatraju za jednog od naboljih reditelja 20. veka, čiji su filmovi i stil uticali na mnoge poznate reditelje današnjice: Vudi Alena, Martina Skorsezea, Dejvida Kronenberga, Pedra Almodovara, Emira Kusturice, Dejvida Linča.
Ja ne pristajem na srećan kraj…Naprotiv, više volim da se moj film završi sa znakom pitanja, tako da je na gledaocu da pronađe adekvatan kraj te priče… Zapravo, ja nikada nisam napisao „Kraj“ na ekranu.”
Adaptacija i režija: Slavenko Saletović
Prevod: Dušica Todorović-Lakava
Kostimograf : Milanka Berberović
Scenograf: Aleksandar Denić
Koreograf: Snežana Vesković Zablaćanski
Lektor: Ljiljana Mrkić Popović
Muzički saradnik: Uroš Ranković
Asistent kostimografa: Sanja Aćimović
BALET: Danica Arapović, Nina Krluč, Milica Savić, Nemanja Naumoski, Uroš Petronijević, Igor Naumoski
Inspicijent: Goran Mladenović
Organizator: Mirjana Založnik
Sufler: Živka Jovanović
Asistent organizatora: Iva Pjetlović
Fotograf: Miloš Kodemo
U predstavi korišćena muzika grupe The Tiger Lillies.
Rukovodilac scensko- tehničkog sektora: Dragan Lazić, Organizator scensko- tehničkog sektora: Zoran Ćorlomanović, Majstor scene: Osman Ajruloski, Dizajn svetla: Momčilo Žiropađa, Operater svetla: Zoran Đurić, Majstori tona: Branislav Mitić, Rade Ercegovac, Zoran Mandić, Operater scenske mehanike: Rade Vidosavljević, Šef šminkersko- vlasuljarske radionice: Ljiljana Anđelković, Šef garderobe: Ljiljana Spasić, Rekviziteri: Dragan Grbić i Dragoslav Damjanović Slikar: Matija Vučićević, Modista: Ljiljana Gligorov, Tapetar: Gvozden Tadić Specijalni efekti: Milan Alavanja i Miroslav Vučković
Kostimsku i scensku opremu realizovale tehničke službe Pozorišta na Terazijama.
Premijera: 03.10.2009.