Dvorana Kulturnog centra
Zgrada Kulturnog centra Pančeva je jedinstveni funkcionalni sklop više postojećih i dograđenih objekata, i nalazi se u najužem centru grada, na parceli broj 4206 KO Pančevo. Za potrebe samog objekta koriste se i delovi objekta koji je lociran na susednoj parceli broj 4203 KO Pančevo.
Dvorana Kulturnog centra završena je 1947.godine, i tada je brojala 600 sedišta i imala balkon. Devedesetih godina prošlog veka izvršena je njena kompletna rekonstrukcija, uklonjen je balkon i broj sedišta sveden je na 380.
Površina Dvorane iznosi 3905 metara kvadratnih, i u njoj se već godinama uspešno realizuju bioskopski, pozorišni i muzički programi, kao i brojne gradske manifestacije. U toku svake godine, u Dvorani Kulturnog centra održi se oko 650 bioskopskih projekcija ,50 koncerata, i 50 pozorišnih predstava i drugih kulturnih programa.
Dvorana je tehničko-tehnološki opremljena sa dva kinoprojektora osposobljenih za rad u “Dolby surround” sistemu sa kompletnim zvučnim menadžmentom, razglasnim sistemom jačine 7200 W, dva video projektora, kompletnim menadžmentom za potrebe koncerata, tridesetak scenskih reflektora sa dva prateća topa, sistem mobilnog ozvučenja sa četiri nosioca zvuka…
Nažalost, Dvorana Kulturnog centra ima i svoja ograničenja: prema procenama stručne tehničke službe Centra, potrebna je kompletna sanacija scene i aklimatizacije, nabavka nove scenske rasvete i pozorišne zavese, ugradnja novih stolica, nova računarska oprema…
Dvoranu Kulturnog centra moguće je iznajmiti za posebne manifestacije, događaje, predstave i druge kulturne programe.
O Kulturnom centru Pančeva
Istorijat Kulturnog centra neraskidivo je vezan za pozorišni život u Pančevu koji traje oko 250 godina. Prikazivanje pozorišnih predstava na srpskom jeziku vezuje se za „oca srpskog pozorišta”, Joakima Vujića, koji je u Pančevu boravio i radio od 1824. godine. Zlatno doba pančevačkog teatra bile su četrdesete godine XIX veka kada je Nikola Đurković osnovao pozorišnu družinu sa svim karakteristikama stalnog pozorišta. Od 50-ih godina, pa sve do sloma monarhije 1918. godine, na pančevačkoj sceni nastupali su putujući teatri sa predstavama na srpskohrvatskom, mađarskom i nemačkom jeziku.
Početkom 1945. godine profesionalno pozorište koje radi u Pančevu postaje sekcija Vojvođanskog pozorišta u Novom Sadu. Rešenjem Komisije za eksproprijaciju Gradskog narodnog odbora, zgrada imućnog trgovca Oskara Fišgrunda je oduzeta oktobra 1947. godine, kao opštenarodna imovina a za potrebe pozorišta. Iste godine 28. decembra završena je pozorišna zgrada koja je brojala 600 sedišta i imala balkon. Ovo zdanje je danas poznato kao Kulturni centar Pančeva. Umetnički ansambl tada je brojao oko 25 članova, a u pojedinim periodima bilo je zaposleno i preko 70 ljudi. U vremenu od 1944 – 1956. održano je blizu 2.000 pozorišnih predstava na matičnoj sceni, i 425 gostovanja.
Odlukom Narodnog odbora opštine od 28.02.1956. god. ukida se Narodno pozorište i pretvara u Dom kulture. Ova odluka tadašnjih političkih vlasti u Pančevu imaće dalekosežne posledice po kulturni život grada. Institucija je dobila ime Centar za kulturu „Olga Petrov” Pančevo. U godinama koje slede pozorišni život se odvijao usporeno, retka gostovanja drugih pozorišta trebala su da stvore utisak da kulturne ponude ima, a sporadični koncerti klasične muzike, koji su se najčešće odvijali u Velikoj galeriji, današnjoj Galeriji savremene umetnosti, imali su isključivo edukativni karakter (najčešće su nastupali učenici muzičke škole).
Osamdesetih godina prošlog veka kulturni život dobija nov podsticaj. Otvara se dečija scena, putujuća lutkarska trupa i 1988. dečije pozorište „Trubač” pri Centru.
Devedeste godine prošlog veka Centar dočekuje u novom ruhu. Izvršena je rekonstrukcija zgrade (kapacitet dvorane je 380 sedišta, uklonjeni su balkoni, renovirani su foaje i biletarnica) i Centar za kulturu „Olga Petrov” menja naziv u Centar za kulturu Pančeva. U produkcijskom smislu, Centar se više okreće likovnoj sceni i to kroz manifestaciju Pančevačka izložba jugoslovenske skulpture koja vremenom menja naziv u Bijenale vizuelnih umetnosti, da bi 2006. još jednom promenila ime u Bijenale umetnosti.
Počev od 2006. godine, još jednom se menja naziv u Kulturni centar Pančeva. Od tada do danas Centar dinamičnije posluje, ima bogat, raznovrstan i kvalitetan program, pojačava se investiciona aktivnost, i kao rezultat toga krajem 2006. godine gradi nova zgrada izabinskog prostora. Istovremeno, Centar počinje da stvara sopstvenu produkciju, pre svega na planu pozorišta, osnivanjem dečje scene „Pođi tuda…”., širi svoje deltanosti na oblast izdavaštva i postprodukcije, ostvaruje saradnju sa najpoznatijim pozorištima u zemlji i realizuje više uspešnih koprodukcijskih predstava, i za svoje programe postaje nosilac brojnih priznanja, poput Nagrade “Artmagazina” za najbolju galeriju (Galerija savremene umetnosti pri Kulturnom centru) za 2009. godinu i mnogih drugih.